ΑΦΗΓΗΣΗ της Νηπιαγωγού Γουσοπούλου Ελευθερίας.
Πρόκειται για ένα μικρό ορεινό ποιμενικό οικισμό (καλύβια), χριστιανών Βλάχων. Ο πληθυσμός του την περίοδο 1912-1928 ήταν 200 περίπου άτομα. Τα περισσότερα σπίτια ήταν φτιαγμένα από κλειδιά δέντρων καλυμμένα με λάσπη. Τα σπίτια ήταν μικρά και μονώροφα. Ο αριθμός τους δεν ξεπερνούσε τα σαράντα (40).
Οι κάτοικοι ήταν Βλάχοι μερικοί από τους οποίους δήλωναν Ρουμανίζοντες . Υπήρχε Ρουμάνικα Σχολείο με 6-7 περίπου μαθητές και ρουμανική εκκλησία.
Οι πρώτοι δάσκαλοι που πήγαν εκεί είχαν σκοπό να δημιουργήσουν Ελληνικό Σχο-λείο. Πρώτος δάσκαλος ήταν ο Μαζάρης Αλέξανδρος και η νηπ/γος η Ελευθερία Γουσοπούλου. Ήταν το 1935 . Αρχικά κατόρθωσαν να λειτουργήσουν το Ελληνικό Σχολείο με 15 μαθητές, με τον καιρό ήρθαν όλα τα παιδιά στο Ελληνικό Σχολείο. Το Ρουμάνικο σχολείο έκλεισε το 1938 γιατί όλα τα παιδιά του, με την άξια συμπεριφορά τον δασκάλου Μαζάρη Αλέξ. , φοίτησαν στο Ελληνικό Σχολείο. Οι δυο αυτοί δάσκαλοι πήραν έπαινο γι' αυτή την ενέργεια .
Άλλοι δάσκαλοι οι οποίοι υπηρέτησαν ήταν , ο Σουμελίδης Κων/νος από τη Φλώρινα και ο Ελευθεριάδης Ελευθέριος από τα μέρη της Έδεσσας, Νηπ/γος η Σάρρα Γυμνοπούλου.
Πολλοί από τους κατοίκους είχαν Ελληνική συνείδηση και αυτοί προέρχονταν κυρίως από το Μοναστήρι. Όλοι οι κάτοικοι γνώριζαν πολύ καλά την Ελληνική .
Το χωριό διαλύθηκε το 1948. Μερικοί κάτοικοι έφυγαν στη Ρουμανία . Άλλοι πήγαν στην Έδεσσα και στο Γραμματικό.
Υπήρχε μικρή Ελληνορθόδοξη εκκλησία, του Προφήτη Ηλία. Παπάς ήταν ο Παπανικόλας που καταγόταν από το χωριό. Η εκκλησία ήταν νεόκτιστη. Έψαλλε ο δάσκαλος Μαζάρης Αλ. .
Οι κάτοικοι ασχολούνταν με την υλοτομία. Με τα ξύλα έκαναν ξυλοκάρβουνο. Αυτή η δουλειά ήταν η κύρια απασχόληση των κατοίκων. Η κτηνοτροφία και η γεωργία ήταν περιορισμένη.
Γενικά οι κάτοικοι ήταν πολύ φτωχοί .
Στην περιοχή απέμεινε μόνο μια οικογένεια που ζει στην Αχλάδα Φλώρινας.
ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΚΑΤ' ΑΠΟΓΡΑΦΗ
Έτος 1920 Καλύβια Παπαδιάς (138) κάτοικοι,
1928 (208), 1940 (95) , 1951 (0).
Papadija Kulbeleri (Bačila Džuma) [Αυστριακός Χάρτης].
Καλύβια Παπαδιάς καζά Φλωρίνης [Χάρτης Κοντογόνη].
Καλύβια Παπαδιάς Φλωρίνης, 189 άτομα (147 άρρενες και 42 θήλεις) [Απαρίθμηση 1913].
Καλύβια Παπαδιάς Φλωρίνης, αποτέλεσε οικισμό της κοινότητας Σέτινας [ΦΕΚ 259 / 21.12. 1918].
Καλύβια Παπαδιάς Φλωρίνης, 138 άτομα (48 άρρενες και 90 θήλεις) [Απογραφή 1920].
Καλύβια Παπαδιάς Φλωρίνης, 208 άτομα (96 άρρενες και 112 θήλεις). Δεν υπήρχε κανένας πρόσφυγας του '22. Ομοδημότες ήταν 202 και ετεροδημότες 6 [Απογραφή 1928].
Καλύβια Παπαδιάς Φλωρίνης, 95 άτομα (68 άρρενες και 27 θήλεις) [Απογραφή 1940].
Εργασία του 5ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας, Χωριά- Οικισμοί του Ν. Φλώρινας που δεν κατοικούνται, Φλώρινα Μάιος 2000.
Πρόκειται για ένα μικρό ορεινό ποιμενικό οικισμό (καλύβια), χριστιανών Βλάχων. Ο πληθυσμός του την περίοδο 1912-1928 ήταν 200 περίπου άτομα. Τα περισσότερα σπίτια ήταν φτιαγμένα από κλειδιά δέντρων καλυμμένα με λάσπη. Τα σπίτια ήταν μικρά και μονώροφα. Ο αριθμός τους δεν ξεπερνούσε τα σαράντα (40).
Οι κάτοικοι ήταν Βλάχοι μερικοί από τους οποίους δήλωναν Ρουμανίζοντες . Υπήρχε Ρουμάνικα Σχολείο με 6-7 περίπου μαθητές και ρουμανική εκκλησία.
Οι πρώτοι δάσκαλοι που πήγαν εκεί είχαν σκοπό να δημιουργήσουν Ελληνικό Σχο-λείο. Πρώτος δάσκαλος ήταν ο Μαζάρης Αλέξανδρος και η νηπ/γος η Ελευθερία Γουσοπούλου. Ήταν το 1935 . Αρχικά κατόρθωσαν να λειτουργήσουν το Ελληνικό Σχολείο με 15 μαθητές, με τον καιρό ήρθαν όλα τα παιδιά στο Ελληνικό Σχολείο. Το Ρουμάνικο σχολείο έκλεισε το 1938 γιατί όλα τα παιδιά του, με την άξια συμπεριφορά τον δασκάλου Μαζάρη Αλέξ. , φοίτησαν στο Ελληνικό Σχολείο. Οι δυο αυτοί δάσκαλοι πήραν έπαινο γι' αυτή την ενέργεια .
Άλλοι δάσκαλοι οι οποίοι υπηρέτησαν ήταν , ο Σουμελίδης Κων/νος από τη Φλώρινα και ο Ελευθεριάδης Ελευθέριος από τα μέρη της Έδεσσας, Νηπ/γος η Σάρρα Γυμνοπούλου.
Πολλοί από τους κατοίκους είχαν Ελληνική συνείδηση και αυτοί προέρχονταν κυρίως από το Μοναστήρι. Όλοι οι κάτοικοι γνώριζαν πολύ καλά την Ελληνική .
Το χωριό διαλύθηκε το 1948. Μερικοί κάτοικοι έφυγαν στη Ρουμανία . Άλλοι πήγαν στην Έδεσσα και στο Γραμματικό.
Υπήρχε μικρή Ελληνορθόδοξη εκκλησία, του Προφήτη Ηλία. Παπάς ήταν ο Παπανικόλας που καταγόταν από το χωριό. Η εκκλησία ήταν νεόκτιστη. Έψαλλε ο δάσκαλος Μαζάρης Αλ. .
Οι κάτοικοι ασχολούνταν με την υλοτομία. Με τα ξύλα έκαναν ξυλοκάρβουνο. Αυτή η δουλειά ήταν η κύρια απασχόληση των κατοίκων. Η κτηνοτροφία και η γεωργία ήταν περιορισμένη.
Γενικά οι κάτοικοι ήταν πολύ φτωχοί .
Στην περιοχή απέμεινε μόνο μια οικογένεια που ζει στην Αχλάδα Φλώρινας.
ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΚΑΤ' ΑΠΟΓΡΑΦΗ
Έτος 1920 Καλύβια Παπαδιάς (138) κάτοικοι,
1928 (208), 1940 (95) , 1951 (0).
Papadija Kulbeleri (Bačila Džuma) [Αυστριακός Χάρτης].
Καλύβια Παπαδιάς καζά Φλωρίνης [Χάρτης Κοντογόνη].
Καλύβια Παπαδιάς Φλωρίνης, 189 άτομα (147 άρρενες και 42 θήλεις) [Απαρίθμηση 1913].
Καλύβια Παπαδιάς Φλωρίνης, αποτέλεσε οικισμό της κοινότητας Σέτινας [ΦΕΚ 259 / 21.12. 1918].
Καλύβια Παπαδιάς Φλωρίνης, 138 άτομα (48 άρρενες και 90 θήλεις) [Απογραφή 1920].
Καλύβια Παπαδιάς Φλωρίνης, 208 άτομα (96 άρρενες και 112 θήλεις). Δεν υπήρχε κανένας πρόσφυγας του '22. Ομοδημότες ήταν 202 και ετεροδημότες 6 [Απογραφή 1928].
Καλύβια Παπαδιάς Φλωρίνης, 95 άτομα (68 άρρενες και 27 θήλεις) [Απογραφή 1940].
Εργασία του 5ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας, Χωριά- Οικισμοί του Ν. Φλώρινας που δεν κατοικούνται, Φλώρινα Μάιος 2000.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου