Η Μπάντα της Φλώρινας των Αδελφών Βαλκάνη

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Τα χάλκινα πνευστά έφτασαν στις Βαλκανικές χώρες τον περασμένο αιώνα από τις στρατιωτικές μπάντες της εποχής. Δεν άργησαν να περάσουν από τα στρατόπεδα στα αστικά κέντρα και αργότερα στην ύπαιθρο, δημιουργώντας ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φαινόμενα στην παραδοσιακή μουσική των Βαλκανίων. Στην Ελλάδα τα σχήματα χάλκινων... πνευστών είναι ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Μουσικής παράδοσης της Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας. Η μπάντα της Φλώρινας των Αδερφών Βαλκάνη είναι εδώ και πάνω από 30 χρόνια ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους αυτού του σημαντικού τμήματος της Ελληνικής μουσικής παράδοσης. Το συγκρότημα ιδρύθηκε το 1960 από τον Τάσο Βαλκάνη διευθυντή τότε της Φιλαρμονικής της Φλώρινας και μουσικό της λαϊκής παράδοσης. Έχουν συνεργαστεί κατά καιρούς με τους Χειμερινούς Κολυμβητές, τον Φλώρο Φλωρίδη, τον Χρήστο Νικολόπουλο με τους οποίους έχουν κυκλοφορήσει CD.Πάνω απ’ όλα έχουν πραγματοποιήσει χιλιάδες εμφανίσεις πάντα με ορμητήριο την Φλώρινα, από τις πόλεις και τα χωριά της Μακεδονίας μέχρι την Διαβαλκανική Συνάντηση της Θεσσαλονίκης και Φεστιβάλ στη Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Πορτογαλία και Αυστραλία. Ο ήχος του συγκροτήματος και οι χοροί που παίζονται είναι μοναδικοί στην Ελληνική παραδοσιακή μουσική και υπάρχουν κυρίως στη Δυτική πλευρά της Μακεδονίας. Η Μπάντα των αδερφών Βαλκάνη έχει κυκλοφορήσει 2CD. Η Μπάντα της Φλώρινας αποτελείται από τους: Βαλκάνη Λάζαρο(Κλαρίνο-Σαξόφωνο), Βαλκάνη Γεώργιο (Ακορντεόν-αρμόνιο), Βαλκάνη Λ. Αναστάσιο (Τρομπέτα), Βαλκάνη Γ. Αναστάσιο(Τρομπέτα), Αθανασίου Αθανάσιο (Σαξόφωνο-Τρομπέτα), Σαμαρά Αθανάσιο (Τύμπανα). Σχετικές πληροφορίες ΔΗΜΟΤΙΚΗ-ΛΑ'Ι'ΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ/2385026466,6944737439-2385028531,6974116314 ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΡΟΥ 1, 53100 Flórina, Greece.

H εκπομπή της ERT3 "Ο τόπος και το τραγούδι του" - Πολυπόταμος Φλώρινας . "Η ξενιτιά του Πολυποτάμου".

Η περιοχή της Φλώρινας είναι αναμφίβολα μια εξαιρετικά πολύπλοκη και ιδιόμορφη περιοχή πολιτισμικά και μουσικολογικά. Μια περιοχή "καζάνι" που διαμόρφωσε στο πέρασμα των αιώνων την λεγόμενη "ντοπιολαλιά", μια διάλεκτο κατά βάση σλάβικη με πολλά ελληνικά και τούρκικα στοιχεία. Είναι η διάλεκτος που διαμορφώθηκε για τη συμβίωση ντόπιων Ελλήνων, Σέρβων, Βουλγάρων, Σλάβων εν γένει, Τούρκων, Αρβανιτών κλπ, και σε άλλες περιοχές της Μακεδονίας και όχι μόνο στη Φλώρινα. Η ιδιαιτερότητα αυτή επηρέασε φυσικά και την παραδοσιακή μουσική, η οποία δέχτηκε Βαλκανικές επιδράσεις με αποτέλεσμα να είναι εμφανώς διαφοροποιημένη ακόμη και από τη μουσική της υπόλοιπης Μακεδονίας. Τα τραγούδια ήταν και στο ντόπιο ιδίωμα, αν και φυσικά υπήρχαν και χωριά με Βλάχους και Αρβανίτες προερχόμενους από την περιοχή της Ηπείρου που τραγουδούσαν στα Βλάχικα και στα Αρβανίτικα αντίστοιχα, ακόμη και στα Ελληνικά πολλές φορές. Το γεγονός ωστόσο πως ο Πολυπόταμος εκτός από ντόπιους Μακεδόνες, δέχτηκε κατά καιρούς κατατρεγμένους Ηπειρώτες και Θεσσαλούς, ενέταξε στην τοπική μουσική και τραγούδια από αυτές τις περιοχές.