Tα μπαμπάρια Παπαγιάννης

Τα Μπαμπάρια είναι ένα παλιό Διονυσιακό έθιμο το οποίο λαμβάνει χώρα στη Φλώρινα, κάθε πρωτοχρονιά. Πρόκειται για ένα έθιμο το οποίο γιορτάζει το ξύπνημα της γης και της καρποφορίας. Κεντρικός ήρωας της εκδήλωσης είναι η νύφη - γυναίκα, η οποία αποτελεί και σύμβολο της γονιμότητας, και σκοπός της είναι η απαγωγή της από τους "κακούς".


Οι άνδρες που συμμετέχουν είναι μεταμφιεσμένοι και οι στολές και προσωπίδες που φορούν είναι από προβιές αρνιού. Οι ομάδα αποτελείται από 10 - 15 νέους του χωριού που εκτός από την ενδυμασία τους φορούν και κουδούνια στη μέση τους.

Οι ομάδα των νέων είναι υπεύθυνη να παραδώσει σώα τη νύφη στο γαμπρό και να τη προστατέψει από τους "κακούς" που παραμονεύουν. Στην εκδήλωση συμμετέχουν και ο παππούς, η γριά, ο παππάς με το θυμιατό, ο γιατρός με τα γιατρικά του και ο κουρελής - πειραχτήρι της νύφης ή αλλιώς ο καμπούρης.



Η νύφη είναι ένα άντρας ντυμένος με τοπική νυφιάτικη ενδυμασία και κουδουνάκια αλόγου. Όλη η ομάδα μπαινοβγαίνει στις αυλές των σπιτιών και οι νοικοκυραίοι πρέπει να τους δώσουν το 1/10 της σοδειάς τους σε κρασί, τσίπουρο, λουκάνικα, ψωμί κ.ά.

Παράλληλα ακούγονται και οι ήχοι της γκάιντας, της φλογέρας και του νταουλιού. Το αποκορύφωμα της εκδήλωσης είναι το ξυλοφόρτωμα των μνηστήρων της νύφης αλλά και του καμπούρη.

Κρατερό (Ράκοβο) Φλώρινας. Γ Ε Ω Γ Ρ Α Φ Ι Α

Το Κρατερό (Ράκοβο) βρίσκεται χτισμένο σε υψόμετρο 1000μ. στις πλαγιές του Βαρνούντα (Περιστέρι), περιτριγυρισμένο από πλούσια βλάστηση. Στα ανατολικά του βρίσκεται το Εθνικό, προς τα δυτικά η οροσειρά του Βαρνούντα και η Πρέσπα, προς το Βορρά το Μοναστήρι που απέχει περί τα 22 χιλιόμετρα και προς τα νότια ο Ακρίτας και ακόμη μακρύτερα προς την ίδια κατεύθυνση η Φλώρινα σε απόσταση περίπου 18 χιλιομέτρων.

Κρατερό Φλώρινας-Ηρωικό χωριό from makedonas82 on Vimeo.

Το παλιότερο όνομα του χωριού ήταν Ράκοβο. Για την προέλευση αυτής της ονομασίας υπάρχουν οι παρακάτω εκδοχές:
1. Ράχωβο, περιοχή Μάτ της Αλβανίας(μάλλον περιοχή με ράχες βουνών), από όπου κατέβηκαν κυνηγημένοι από τους Τουρκαλβανούς, πρόγονοι των σημερινών κατοίκων. Στην νέα περιοχή που εγκαταστάθηκαν ήρθαν σε επιμειξία με τους ντόπιους κατοίκους, έμαθαν το σλαβικό ιδίωμα και πολλοί άλλαξαν τα επίθετά τους, για να μην κινδυνεύουν από τους Βουλγάρους όταν επισκέπτονταν γειτονικά χωριά και πόλεις. Οι παλιότεροι ήξεραν να μιλούν και αρβανίτικα.
2. Ράχωβο επειδή το χωριό ήταν χτισμένο ανάμεσα σε ράχες.
3. Ράχωβα, (Ράχις + ωβά) που σημαίνει την ένωση σε μια πόλη των κατοίκων που ζούσαν σε μικρούς οικισμούς «τα ωβάς», στις ράχες της περιοχής. Αργότερα ονομάστηκε Ράκοβο.
4. Ράκοβο, από τις καραβίδες που υπάρχουν στα ποτάμια της περιοχής που στα ρουμάνικα και στα σλαβικά ο κάβουρας και η καραβίδα λέγονται ράκ(οϊ).
Το χωρίο μετονομάστηκε σε Κρατερό το 1927 σε ανάμνηση του φημισμένου Μακεδόνα στρατηγού και φίλου του Μέγα Αλέξανδρου, Κρατερού Πρίγκιπα της Λυγκηστίδας.