Εθνικό Φλώρινας

 Δύο χλμ. πέρα από το Παρόρι κι αριστερά από το δημόσιο δρόμο Φλώρινα-Αγία Παρασκευή με το ομώνυμο συνοριακό φυλάκιο, βρίσκεται το μικρό χωριουδάκι Εθνικό. Είναι χτισμένο λίγα μέτρα μακριά από την οροθετική γραμμή Ελλάδας-Σερβίας κι έχει σήμερα 50 κατάλευκα και καθαρά σπίτια και 400 κατοίκους.

Πάνω ακριβώς στην οροθετική γραμμή προβάλλει βουβό, παραπονεμένο από την αδικία των μεγάλων το Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, σκυθρωπό κάτω από τον ξενικό ζυγό που του επέβαλλαν με τη χάραξη των συνόρων οι μεγάλοι της εποχής εκείνης.

Ο μακεδονομάχος Πέτρος Παπούλκας

Πήρε το όνομα Εθνικό για τις πολλές και υπέροχες εθνικές υπηρεσίες που πρόσφερε στο Μακεδονικό Αγώνα. Οι κάτοικοί του μετείχαν ενεργά όλοι σε αυτόν. Κατάρτισαν ένοπλες ομάδες με αρχηγούς τους Μάρκο Παπούλκα, Χρ. Κρέσκα, τον ιερέα παπα-Δημήτρη Μάγγο, τον Πέτρο Παπούλκα, το Ν. Σφετκόπουλο, το Στ. Σεκουλίδη κι άλλους και δεν επέτρεψαν σε καμιά Βουλγαρική συμμορία να πατήσει το πόδι στο χωριό. Το παράδειγμά τους μιμήθηκαν και τ’ άλλα γειτονικά χωριά κι έτσι σε λίγο κατόρθωσαν να απομακρύνουν τη Βουλγαρική προπαγάνδα και να περισώσουν την περιοχή τους.
Κι όταν ο Μάρκος Παπούλκας και Χρ. Κρέσκας πιάστηκαν με δόλο αιχμάλωτοι των Βουλγάρων και οδηγούνταν μ’ ανήκουστα βασανιστήρια στον τόπο του μαρτυρίου, φώναζαν ως την τελευταία στιγμή ότι: «Γραικοί γεννήθηκαν γραικοί και θα πεθάνουν».
Και δεν ήταν δυνατόν να γίνει διαφορετικά, γιατί το Εθνικό είναι ένα ελληνικότατο χωριό με πολύ παλιά ιστορία.
Από μερικά αρχαιολογικά ευρήματα, που εντελώς τυχαία η σκαπάνη έφερε στο φως, αποδεικνύεται πως στον τόπο αυτόν υπήρχε και π.Χ. ακόμα Ελληνικό χωριό. Μπροστά από το σχολείο του χωριού βρέθηκαν αγάλματα από λευκό μάρμαρο. Ένα από αυτά παριστάνει κεφαλή της Θεάς Αθηνάς. Βρέθηκαν επίσης τάφοι, διάφορα νομίσματα της εποχής του Μ. Αλέξανδρου και Μ. Κων/νου, πήλινα δοχεία κ.α.
Και ποιος ξέρει με μια συστηματική κι επιμελημένη ανασκαφή πόσα ακόμα ευρήματα θα ‘ρθουν στο φως, για να διαλαλούν στους βόρειους γειτόνους μας πως και στο σημείο αυτό της Μακεδονικής γης λατρευόταν, όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, η θεά της Σοφίας Αθηνά κι υπήρχε Ελληνικός πολιτισμός.
Οι παλιότεροι από τους κατοίκους διηγούνται με εθνική περηφάνια ότι το πρώτο Ελληνικό σχολείο λειτούργησε στο χωριό το 1745 και πρώτος δάσκαλος ήταν ο παπα-Κων/νος Μάγγος, ιεροδιδάσκαλος από το χωριό. Επί τουρκοκρατίας δίδαξαν επίσης στο ίδιο σχολείο τα ελληνικά γράμματα ο Παπαδράμπης Δ. , Παπακων/νου Πέτρος από την Αγία Παρασκευή, παπα-Πέτρος από το Μοναστήρι, Ιωαννίδης Δ. από την Αγία Παρασκευή, Θ. Παπούλκας από το Εθνικό κι άλλοι πολλοί, που τα ονόματά τους ξεχάστηκαν στο πέρασμα του χρόνου.
Και τα έθιμα του χωριού που μοιάζουν πολύ αν όχι απόλυτα με τα έθιμα της Θεσσαλίας, της Ηπείρου και της λοιπής Ελλάδας, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία σε κάθε καλόπιστο και τίμιο άνθρωπο ότι κι η περιοχή αυτή ήταν πάντα Ελληνική.

Το κλειστό Δημ. σχολείο του Εθνικού

Σημείωση: Σήμερα το Δημ.  σχολείο που χτίστηκε με χρήματα του δημοσίου το 1931 είναι κλειστό ενώ την εποχή που γράφτηκε το βιβλίο δημ/λος ήταν Ηλίας Σάρρος. Τελευταίος δάσκαλος ήταν ο Απόστολος Βαρσαμάκης .

Τα παραπάνω στοιχεία είναι από ένα πολύ παλιό βιβλίο το οποίο μου έδωσε ο φίλος Μάρκος Γιάντσης κάτοικος Μελβούρνης Αυστραλίας με καταγωγή από το χωριό Κρατερό και Αγία Παρασκευή και τον οποίο πρέπει να ευχαριστήσω, δυστυχώς δε φαίνεται ποιος είναι ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου με το οποίο αναφέρεται στην ιστορία πολλών χωριών της Φλώρινας.
Επιμέλεια Νάσος Στ. Παπαδάκης

Επιμέλεια Νάσος Στ. Παπαδάκης