Το πρώτο ελληνικό σώμα που μπαίνει στο χωριό, είναι εκείνο των τεσσάρων ελλήνων αξιωματικών (Αλ. Κοντούλη, Αν. Παπούλα, Γ. Κολοκοτρώνη και Π. Μελά) το βράδυ της 19ης Μαρτίου 1904. Ο Παύλος Μελάς γράφει πως στο χωριό υπάρχουν 60-70 σπίτια. Μοιράζει γλυκά και χρήματα στα παιδιά.
Η επόμενη ελληνική επίσκεψη στο χωριό, γίνεται από τους Ντίνα Στεργίου, Μανόλη Σκουντρή, Γιάννη Σημανίκα και Δημήτρη Σπανόπουλο. Τους έχει στείλει ο οπλαρχηγός Θύμιος Καούδης για να συλλάβουν τον Κομιτατζή Στόγιαν Γιάγκουλα ή Στόικο Γιαγκουλίτση ή Στογιάννη Γιάγκου ή Στόιτσεφ. Αφού τον αιχμαλωτίζουν οι τέσσερις τον οδηγούν,στις 6 Σεπτεμβρίου 1904, στο λημέρι όπου βρίσκεται ο Καούδης και τον σφάζουν.
Λίγες μέρες αργότερα, στις 18 Σεπτεμβρίου, η ομάδα του Καούδη επιτίθεται στην τσέτα του Μήτρου Βλάχου(Μήτρε Βλάχα) που βρίσκεται στο χωριό. Κατά τη διάρκεια της μάχης, σε βοήθεια του Καούδη φτάνουν από το Πισοδέρι ο παπάς Σταύρος Τσάμης με χωροφύλακες, ενώ τους Κομιτατζήδες ενισχύουν χωρικοί από τα γύρω χωριά, που σύμφωνα με τον Καούδη βρίζουν τους Έλληνες και φωνάζουν «εδώ δεν είναι Κρήτη». Στο τέλος της ημέρας, η ελληνική ομάδα εγκαταλείπει το χωριό εκμεταλλευόμενη το σκοτάδι.
Πέντε Κομιτατζήδες σκοτώνονται στη μάχη και πληγώνονται επτά, ενώ οι Έλληνες έχουν δύο τραυματίες.
Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1905, ο Τσόντος-Βάρδας με τους άντρες του διανυκτερεύει στο χωριό.
Στις 9 Οκτωβρίου 1905, η ομάδα του Βάρδα ξανάρχεται στην Όστσιμα και ο τελευταίος δέρνει το μουχτάρη (πρόεδρο), γιατί είχε ενημερώσει το στρατό για την προηγούμενη επίσκεψη των Ελλήνων.
Το Πάσχα του 1906, μπαίνουν στην Όστσιμα, τα σώματα των υπολοχαγού Ζαχαρία Παπαδά (Φούφα) και των οπλαρχηγών Γιώργου Δικώνυμου (Μακρή) και Θύμιου Καούδη.
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1906, ο Βάρδας και οι άντρες του έρχονται για λίγες ώρες στο χωριό. Στις 19 Νοεμβρίου 1906, το βράδυ, ο οπλαρχηγός Παύλος Κύρου σκοτώνεται από ελεύθερο σκοπευτή μπροστά στη βρύση στην πλατεία του χωριού.
Όστιμα καζά Καστορίας, χριστιανικός οικισμός [Χάρτης Κοντογόνη].
Όστιμα Καστορίας: «έχοντος 300 χριστιανούς και εκκλησίαν» [Σχινάς 1886].
Ostima, λειτουργία πατριαρχικού σχολείου και εκκλησίας [Χάρτης Κοντογιάννη].
Όστιμα, το 1902 είχε 5 εξαρχικές και 60 πατριαρχικές οικογένειες [Πετσίβας].
Όστιμα: «Αποσκίρτησε τω 1899 και προσήλθε εις την Ορθοδοξίαν τω 1902. Τω 1903 όμως εκηρύχθη εντελώς σχισματικόν» [Εκκλησιαστική Αλήθεια 1909].
Όστιμα Καστορίας, 400 ορθόδοξοι Έλληνες τρομοκρατούμενοι υπό των Βουλγάρων που προσχώρησαν στη εξαρχία) από το 1904 [Χαλκιόπουλος 1910].
Όστιμα Πρεσπών, 520 άτομα (302 άρρενες και 218 θήλεις) [Απαρίθμηση 1913].
Όστιμα Φλωρίνης, αποτέλεσε ομώνυμη κοινότητα [ΦΕΚ 259 / 21.12. 1918].
Όστιμα Φλωρίνης, 406 άτομα (169 άρρενες και 237 θήλεις), 89 οικογένειες [Απογραφή 1920].
Μετονομασία του οικισμού από Όστιμα σε Τρίγωνον [ΦΕΚ 179 / 30. 8. 1927].
Τρίγωνον (Όστιμα) Φλωρίνης, 421 άτομα (196 άρρενες και 225 θήλεις). Δεν υπήρχε κανένας πρόσφυγας του '22. Ομοδημότες ήταν 412, ετεροδημότες επτά και αλλοδαποί δύο. Απογράφηκαν αλλού πέντε δημότες [Απογραφή 1928].
Όστιμα, « Εις το χωρίον αυτό εδολοφονήθησαν οι Έλληνες οπλαρχηγοί Δημήτρης Νταλίπης και Παύλος Κύρου» [Στέφος Γρηγορίου 1935].
Τρίγωνον Φλωρίνης, 482 άτομα (213 άρρενες και 269 θήλεις) [Απογραφή 1940].
Στις μεταπολεμικές απογραφές ο πραγματικός πληθυσμός της κοινότητας ήταν: 1951 (56), 1961 (67), 1971 (37), 1981 (27), 1991 (26), 2001 (30).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου