Αφήγηση: Ηλιόπουλος Αλέξανδρος, ετών 84 το έτος 2000.
Στους οδικούς χάρτες αναγράφεται σαν Ερείπια Κρανεών. Το 1940 ήταν οικισμός της κοινότητας Μικρολίμνης του νομού Φλωρίνης. Το χωριό πρέπει να χτίστηκε γύρω στο
1850. Οι πρώτοι κάτοικοι προέρχονται από την Ήπειρο. Ήταν βοσκοί και έρχονταν με τα κοπάδια τους να βοσκήσουν το καλοκαίρι. Διάλεξαν αυτόν τον τόπο, επειδή κρύβονταν από τους Τούρκους.
Στην αρχή εγκαταστάθηκαν σε καλύβες από κλαδιά και σιγά σιγά έκαμναν τα σπίτια τους
Οι πρώτες οικογένειες ήταν 5-6.
Αργότερα έγιναν τα σπίτια περίπου 24, τα οποία ήταν απλά, με τούρκικα κεραμίδια και καλάμια.
Κατά την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, το σώμα του Βάρδα μπήκε στο Δρένοβον στις 9 Ιουλίου 1906. Ο έλληνας αρχηγός γράφει σχετικά στο ημερολόγιό του: «Φοβούμενοι ότι οπωσδήποτε θα φωραθώμεν υπό των χωρικών ιδίως ένεκα τού ύδατος, όπερ θα υποχρεωθώμεν να λαμβάνωμεν εκ της λίμνης, μη υπάρχοντος αλλού, κυκλούμεν το χωρίον, εξάγομέν τινας των κατοίκων, λαμβάνομεν 2 εξ αυτών μεθ' ημών και μεταβαίνομεν εις το λημέριον. Το χωρίον είναι μικρόν και απομεμονωμένον (15 οικίαι ή μάλλον καλύβαι), αποζώσιν εκ της αλιείας εις την λίμνην και διά τούτο δέχεται προθύμως ημάς και τους κομίτας χωρίς να προδίδη ουδένα» [Βάρδας Β, 63-64].
Αρχικά το Σχολείο λειτουργούσε σε σπίτι, λίγο πριν από το 1940, τελείωσε το χτίσιμο του καινούριου Σχολείου, το οποίο καταστράφηκε με τον εμφύλιο. Δάσκαλοι οι οποίοι υπηρέτησαν στο χωριό ήταν, ο Τραϊανού Πέτρος από το Μοναστήρι, δίδαξε 3-4 χρόνια, αργότερα ο Νίκος από το Αμύνταιο γύρω στο 1935.
Η εκκλησιά ήταν του προφήτη Ηλία. Παλιά εκκλησία με αγιογραφίες. Παπάς
υπηρέτησε ο Παπακωνσταντίνου Κων/ος από την Οξυά.
H εκκλησία καταστράφηκε με τον εμφύλιο .
Οι κάτοικοι άντρες, γυναίκες και παιδιά , ακολούθησαν τους αντάρτες και βρέθηκαν στις Ανατολικές χώρες. Έμειναν μόνο 5 κάτοικοι.
Οι κάτοικοι ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και την αλιεία.
Δρένοβον καζά Μοναστηρίου, χριστιανικός οικισμός [Χάρτης Κοντογόνη].
Drenovo, λειτουργία πατριαρχικής εκκλησίας [Χάρτης Κοντογιάννη].
Δρένοβον Μοναστηρίου, 49 ορθόδοξοι Έλληνες τρομοκρατούμενοι προσχώρησαν στη εξαρχία από το 1904 [Χαλκιόπουλος 1910].
Δρένοβον Πρεσπών, 124 άτομα (87 άρρενες και 37 θήλεις) [Απαρίθμηση 1913].
Δρένοβον Φλωρίνης, αποτέλεσε οικισμό της κοινότητας Λάγκας [ΦΕΚ 259 / 21.12. 1918].
Δρένοβον Φλωρίνης, 115 άτομα (57 άρρενες και 58 θήλεις) [Απογραφή 1920].
Μετονομασία του οικισμού από Δρένοβον σε Κρανιές [ΦΕΚ 346 / 4. 10. 1926].
Κρανειαί Φλωρίνης, 150 άτομα ( 66 άρρενες και 84 θήλεις) [Απογραφή 1940].
Εργασία του 5ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας, Χωριά- Οικισμοί του Ν. Φλώρινας που δεν κατοικούνται, Φλώρινα Μάιος 2000.
Στους οδικούς χάρτες αναγράφεται σαν Ερείπια Κρανεών. Το 1940 ήταν οικισμός της κοινότητας Μικρολίμνης του νομού Φλωρίνης. Το χωριό πρέπει να χτίστηκε γύρω στο
1850. Οι πρώτοι κάτοικοι προέρχονται από την Ήπειρο. Ήταν βοσκοί και έρχονταν με τα κοπάδια τους να βοσκήσουν το καλοκαίρι. Διάλεξαν αυτόν τον τόπο, επειδή κρύβονταν από τους Τούρκους.
Στην αρχή εγκαταστάθηκαν σε καλύβες από κλαδιά και σιγά σιγά έκαμναν τα σπίτια τους
Οι πρώτες οικογένειες ήταν 5-6.
Αργότερα έγιναν τα σπίτια περίπου 24, τα οποία ήταν απλά, με τούρκικα κεραμίδια και καλάμια.
Κατά την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, το σώμα του Βάρδα μπήκε στο Δρένοβον στις 9 Ιουλίου 1906. Ο έλληνας αρχηγός γράφει σχετικά στο ημερολόγιό του: «Φοβούμενοι ότι οπωσδήποτε θα φωραθώμεν υπό των χωρικών ιδίως ένεκα τού ύδατος, όπερ θα υποχρεωθώμεν να λαμβάνωμεν εκ της λίμνης, μη υπάρχοντος αλλού, κυκλούμεν το χωρίον, εξάγομέν τινας των κατοίκων, λαμβάνομεν 2 εξ αυτών μεθ' ημών και μεταβαίνομεν εις το λημέριον. Το χωρίον είναι μικρόν και απομεμονωμένον (15 οικίαι ή μάλλον καλύβαι), αποζώσιν εκ της αλιείας εις την λίμνην και διά τούτο δέχεται προθύμως ημάς και τους κομίτας χωρίς να προδίδη ουδένα» [Βάρδας Β, 63-64].
Αρχικά το Σχολείο λειτουργούσε σε σπίτι, λίγο πριν από το 1940, τελείωσε το χτίσιμο του καινούριου Σχολείου, το οποίο καταστράφηκε με τον εμφύλιο. Δάσκαλοι οι οποίοι υπηρέτησαν στο χωριό ήταν, ο Τραϊανού Πέτρος από το Μοναστήρι, δίδαξε 3-4 χρόνια, αργότερα ο Νίκος από το Αμύνταιο γύρω στο 1935.
Η εκκλησιά ήταν του προφήτη Ηλία. Παλιά εκκλησία με αγιογραφίες. Παπάς
υπηρέτησε ο Παπακωνσταντίνου Κων/ος από την Οξυά.
H εκκλησία καταστράφηκε με τον εμφύλιο .
Οι κάτοικοι άντρες, γυναίκες και παιδιά , ακολούθησαν τους αντάρτες και βρέθηκαν στις Ανατολικές χώρες. Έμειναν μόνο 5 κάτοικοι.
Οι κάτοικοι ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και την αλιεία.
Δρένοβον καζά Μοναστηρίου, χριστιανικός οικισμός [Χάρτης Κοντογόνη].
Drenovo, λειτουργία πατριαρχικής εκκλησίας [Χάρτης Κοντογιάννη].
Δρένοβον Μοναστηρίου, 49 ορθόδοξοι Έλληνες τρομοκρατούμενοι προσχώρησαν στη εξαρχία από το 1904 [Χαλκιόπουλος 1910].
Δρένοβον Πρεσπών, 124 άτομα (87 άρρενες και 37 θήλεις) [Απαρίθμηση 1913].
Δρένοβον Φλωρίνης, αποτέλεσε οικισμό της κοινότητας Λάγκας [ΦΕΚ 259 / 21.12. 1918].
Δρένοβον Φλωρίνης, 115 άτομα (57 άρρενες και 58 θήλεις) [Απογραφή 1920].
Μετονομασία του οικισμού από Δρένοβον σε Κρανιές [ΦΕΚ 346 / 4. 10. 1926].
Κρανειαί Φλωρίνης, 150 άτομα ( 66 άρρενες και 84 θήλεις) [Απογραφή 1940].
Εργασία του 5ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας, Χωριά- Οικισμοί του Ν. Φλώρινας που δεν κατοικούνται, Φλώρινα Μάιος 2000.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου