Το “εξωτερικό” Ιατρείο του Τσάλτζιλαρ-Φιλώτα- το 1922.

Στη φώτο μας, ασθενής από το Κιοσελέρ-Αντίγονο, μεταφέρεται, εσπευσμένως, με το.. ταχυκίνητο μέσο, “ Ντομούζ  αραμπά”,  (έτσι ονομάζονταν ο τύπος του δίτροχου κάρου με τις γεμάτες ξύλινες ρόδες), στο κοντινό ιατρείο της Κοινότητας Τσάλτζιλαρ (Φιλώτας), που ευτυχώς διέθετε ένα γιατρό και μια νοσοκόμα, την κ., Βογιατζή, κάτοικο του χωριού. Οι πληροφορίες μας λένε, πως, η νοσοκόμα Βογιατζή, με κάποιες πρόσθετες διατριβές εκτελούσε με επιτυχία και χρέη Μαίας, στην περιοχή.
Αν η κατάσταση του ασθενή ήταν σοβαρή και πέρα από τις δυνατότητες του ιατρείου, ο ασθενής μεταφέρονταν, με το ίδιο ταχυκίνητο μέσον των 2 βοών (κατά το ίππους της σήμερον, όπως θα λέγαμε) , στο Νοσοκομείο, Άγιος Χαράλαμπος, των Καϊλαρίων –Πτολεμαϊδος για σοβαρότερη κλινική θεραπεία..
Η ύπαρξη του Ιατρείου Τσάλτζιλαρ και η πολύτιμη προσφορά των αναφερόμενων –Γιατρού και Νοσοκόμας- ήταν τεράστια για την εποχή και την ευρύτερη  περιοχή του Τσάλτζιλαρ.
Θα πρέπει ακόμα να σημειώσουμε, πως και τα δύο αναφερόμενα  χωριά ανήκαν, την εποχή εκείνη στην Επαρχία Εορδαίας, πριν γίνει  ο, δια της σαλαμοποίησης, αποδεκατισμός τους, από την Εορδαία, ώστε, από τα 42 χωριά που την απάρτιζαν να μείνουν σήμερα τα 24 και τα υπόλοιπα να προσαρτηθούν στις ενότητες, Κοζάνη, Φλώρινας και .. Έδεσσας.……
Δεν έφτανε ο ξεριζωμός με τις ταλαιπωρίες και τα προβλήματα διαβίωσης των προσφύγων, προστέθηκαν τώρα και οι ασθένειες.
 Γιώργος Ι. Καζαντζής.
  Δημοσιεύτηκε στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1358 / 30 Ιανουαρίου 2013, σελίδα 23, ημέρα Τετάρτη.
http://tzokazan.blogspot.gr/search?updated-max=2013-02-05T13:15:00-08:00&max-results=7&start=119&by-date=false