Η Βοσκοπούλα
Μια βοσκοπούλα αγάπησα,
μια ζηλεμένη κόρη
μα την αγάπησα πολύ
κι ήμουν αλάλητο πουλί
κι ήμουν αλάλητο πουλί,
δέκα χρονών αγόρι.
Μια μέρα που καθόμασταν
στα χόρτα τ' ανθισμένα
Μαριώ της λέω σ' αγαπώ,
μα ντρέπομαι να σου το πω
μα ντρέπομαι να σου το πω,
τρελαίνομαι για σένα.
Από τη μέση μ' άρπαξε,
με φίλησε στο στόμα
και μου 'πε μ' αναστεναγμό,
για της αγάπης τον καημό
για της αγάπης τον καημό,
είσαι μικρός ακόμα.
.......
Μεγάλωσα και τη ζητώ,
μα ήταν αλλού η καρδιά της
μα εγώ ποτέ μου δεν ξεχνώ,
το γλυκοφίλημά της
μα εγώ ποτέ μου δεν ξεχνώ
το γλυκοφίλημά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου