ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΕΤΡΟΣ. ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ Β ΤΑΞΕΩΣ - ΙΔΙΩΤΗΣ

Γεννήθηκε το 1887 στη Βελούσινα Μοναστηρίου . Φοίτησε στην Αστική Σχολή Μοναστηρίου και εργάστηκε ως δάσκαλος στην περιοχή του Περιστερίου, το χειμώνα του 1904 - 1905. Την άνοιξη του 1905 εντάσσεται στο σώμα του Ιωάννη Καραβίτη και το Μάϊο του 1905 αναλαμβάνει την περιοχή Φλώρινας και Καστοριάς μαζί με το Γεώργιο Πρώιμο, ύστερα από εντολή του καπετάν Βάρδα. Μετά εντάσσεται στο σώμα του Γεώργιου Δικώνυμου Μακρή ως το φθινόπωρο του 1906, οπότε αναγνωρίστηκε οπλαρχηγός. Με την ομάδα του στάθηκε δίπλα στο Βάρδα, ο οποίος από το Νοέμβριο του 1906 συνέχισε να θεωρείται η κυρίαρχη παρουσία στις γεωγραφικές περιφέρειες Φλώρινας - Μοναστηρίου - Περιστερίου - Κορεστίων. Τον Απρίλιο του 1907 ο Ρακοβίτης Βάρδας μαζί με μία ομάδα ικανότατων οπλαρχηγών (Καραβίτης, Τσόντος, κ.α.), ανάμεσα τους και ο Πέτρος Χρήστου αιφνιδίασε δύο φορές τους εξαρχικούς στα χωριά Μαρεσάνη και Κάλενικ (Καλινίκη). Πολλοί νέοι έσπευσαν να καταταχθούν στις ομάδες των οπλαρχηγών. Το Μάϊο του 1908, ύστερα από συμπλοκή με τουρκικό απόσπασμα στα νοτιοδυτικά του Μοναστηρίου ξεφεύγει στο χωριό Μπούκουβα, όπου όμως προδίδεται και συλλαμβάνεται. Απαγχονίστηκε στις 21-6-1908 από τους Τούρκους στο Μοναστήρι, ως αντίποινα για τη δολοφονία του Ζεϊνέλ Μπέη μουντίρη (υποέπαρχος) Νυμφαίου.

Εργασία του 2ου Δημοτικού Σχολείου της Φλώρινας με θέμα τα αγάλματα της Πόλης, 5/6/1996