ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΖΩΗΣ. ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ Β' ΤΑΞΕΩΣ – ΙΔΙΩΤΗΣ

Γεννήθηκε στο Μοναστήρι το 1869. Σύστησε σώμα από ντόπιους αντάρτες με δικαιοδοσία στην περιοχή Μοριχόβου και Κέλλης Φλώρινας το Σεπτέμβριο του 1904. Ήταν ο πρώτος καπετάνιος, που φάνηκε και σχημάτισε μία μικρή ένοπλη ομάδα προστασίας στην περιοχή και είχε εμπνεύσει απαράμιλλο θάρρος στους κατοίκους της περιοχής, που αν και μιλούσαν το γνωστό σλαβόμορφο ιδίωμα δεν υπήρχαν καλύτεροι Έλληνες από αυτούς. Την άνοιξη του 1905 ήρθαν ο Χρ. Τσολοκόπουλος (Καπετάν Ρέμπελος) και ο Καπετάν Φωτάκης και ένωσαν τις δυνάμεις τους. Ήταν στο Μορίχοβο, και ως το 1904 ο Κώττας στα Κορέστια. Στα 1907 ήταν οπλαρχηγός του σώματος του Μήτσου Γκούρα. Στον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο καταδίωξε τον Τούρκο λήσταρχο Αρίφ και μπήκε στη Σιάτιστα προπομπός του Ελληνικού στρατού. Το 1912 ο Αντώνιος Ζώης με το σώμα του έστησε την Ελληνική σημαία στο Μορίχοβο και το απελευθέρωσε εν ονόματι της Ελλάδας. Μαζί του και ο Τσίτσιος και ο Μπραγιάννης. Αναγκάστηκαν και οι Σέρβοι να παραδεχτούν την ελληνική κυριαρχία. Τα άτυχα όμως χωριά του Μοριχόβου ανταλλάχτηκαν το 1913 με άλλα του κάμπου της Φλώρινας, που είχαν καταλάβει οι Σέρβοι. Ήταν ο καλός παιδονόμος των μαθητών στην δεκαετία του. O Αντώνιος Ζώης αυτοκτόνησε σε ηλικία 72 ετών, όταν είδε τα γερμανικά άρματα να γεμίζουν τον τόπο, στο χωριό Φλάμπουρο Φλώρινας, τον Απρίλιο του 1941.

Εργασία του 2ου Δημοτικού Σχολείου της Φλώρινας με θέμα τα αγάλματα της Πόλης, 5/6/1996