Δημοτικό Τραγούδι για τον Παύλο Μελά

Σαν τέτοια ώρα στο βουνό ο Παύλος πληγωμένος
μες στο νερό του αυλακιού ήτανε ξαπλωμένος.
-Για σύρε Δήμο μου πιστέ, στην ποθητή πηγή μου
και φέρε μου κρύο νερό να πλύνω την πηγή μου.
Σταλαγματιά το αίμα μου για σε πατρίς το χύνω,
για να ’χεις δόξα και τιμή, να λάμπεις σαν το κρίνο.
Δεν κλαίω τη λαβωματιά, δεν κλαίω και το βόλι,
μον' κλαίω που με άφησε η συντροφιά μου όλη.
Παύλου Μελά το όνειρο κι η μόνη του μανία
ήταν μη μείνει Βούλγαρος μες τη Μακεδονία.
Παύλος Μελάς κι αν πέθανε τ' αδέρφια του θα ζήσουν
αυτά θα πολεμήσουν τη Βουλγαριά να σφήσουν.

Δημοτικό (Σοφία Χατζηπανταζή, χήρα του καπετάν Χατζηπανταζή, από τη Σκοτούσα Σερρών)






Σαν τέτοια ώρα στο βουνό, ο Παύλος πληγωμένος,
μες στα νερά του αυλακιού ήτανε ξαπλωμένος.
…
Δεν κλαίω τη λαβωματιά, δεν κλαίω για το βόλι,
μoν’ κλαίω που αφήνω γεια τη συντροφιά μου όλη.
….
Σταλαγματιά το αίμα μου, για σε πατρίς το δίνω,
για να ’χεις δόξα και τιμή, να λάμπεις σαν το κρίνο
….
Δημοτικό της Δυτικής Μακεδονίας