ΠΑΠΑΔΙΑ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Υψόμετρο 900
Αφηγηση: Λιοκόρδας Ευάγγελος.Το χωριό χτίστηκε από Τούρκους ωστόσο οι κάτοικοι ήρθαν από την Ήπειρο σαν κολίγοι λίγο πριν το 1800. Πιθανόν να προέρχονται από το Συράκο της Ηπείρου. Αυτοί ήταν Ελληνόγλωσσοι. Υπήρχαν και τρεις οικογένειες , οι οποίες μιλούσαν το τοπικό ιδίωμα . Το χωριό ήταν κτήμα του Κενάν Μπέη και τον Ριζά Μπέη .
Είχε 30 σπίτια με 400 άτομα.
Το χωριό αν και ήταν μικρό ήταν πολύ ωραίο. Είχε καφενείο, τσαγκάρη, δύο νερόμυλους, δύο μπατανίες και δύο δρασκέλες(νεροτριβές).
Οι κάτοικοι ασχολούνταν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Η γεωργία ήταν περιορισμένη επειδή δεν είχαν πολλά χωράφια. Η κτηνοτροφία όμως ήταν αναπτυγμένη. Οι γυναίκες ύφαιναν χαλιά και βελέντζες .
Η εκκλησία ήταν του Προφήτη Ηλία. Ήταν κανονική να εξυπηρετεί τις ανάγκες τον χωριού. Καταστράφηκε με τον εμφύλιο. Ο παπάς που λειτουργούσε λεγόταν Παπαχρήστος και ερχόταν από τα Καλύβια Παπαδιάς.
Λειτουργούσε και σχολείο σε ένα σπίτι. Για ένα διάστημα πήγαιναν Σχολείο στα Καλύβια Παπαδιάς .
Ένας δάσκαλος ο οποίος υπηρέτησε στο χωριό ήταν ο Μπαζόπουλος Βασίλειος .
Η ιστορία τον χωριού συνδέεται με τον Μακεδονικό αγώνα. Στην περιοχή έδρασε ο μακεδονομάχος Καραβίτης. Από τους κατοίκους του χωριού τρία άτομα ήταν μακεδονομάχοι, ο Βότσης Αθανάσιος, ο Λιακόρδας Ηλίας και ο Πέτρος Παπάς όπως αναφέρονται στα απομνημονεύματα του I. Καραβίτη.
Οι Γάλλοι πέρασαν από το χωριό.
0ι Γερμανοί εκτόπισαν τους κατοίκους για μια εβδομάδα , επειδή έκαναν επιχειρήσεις. Είχαν μπει αντάρτες του Τίτο, τους οποίους και απώθησαν οι Γερμανοί που φεύγοντας έδωσαν εντολή, πως αν πιάνανε έστω και έναν αντάρτη θα κατέστρεφαν το χωριό.
Με τον εμφύλιο το χωριό ήταν ανταρτοκρατούμενο. O στρατός έκανε μερικές επιχειρήσεις αλλά δεν μπόρεσαν να τους διώξουν. Όταν έφευγε ο στρατός ξαναγύριζαν .
Οι άνδρες στον εμφύλιο επιστρατευθήκαν βιαίως περίπου 10 άτομα.
Με το παιδομάζωμα πήραν 20 παιδιά, γύρισε μόνο μια κοπέλα. Από τους κατοίκους δύο οικογένειες υπάρχουν σήμερα στο Σκοπό, μία στην Αχλάδα και μια κάπου στη Θεσ/νίκη . Οι υπόλοιποι κάτοικοι βρίσκονται στις Ανατολικές χώρες .
Σήμερα το χωριό είναι τελείως κατεστραμμένο και τα κτήματα έμειναν για βοσκή στο Δημόσιο.
ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Πληθυσμός κατά τις απογραφές
Έτος 1928 Παπαδιά (98) κάτοικοι
1940 (149).

Παπαδιά καζά Φλωρίνης, χριστιανικός οικισμός [Χάρτης Κοντογόνη].

Παππαδιά Φλωρίνης, 70 χριστιανοί κάτοικοι [Σχινάς 1886].

Παπαδιά, το 1902 είχε οκτώ οικογένειες [Πετσίβας].

Παπαδιά: «Απεσκίρτησε τω 1903, αλλά μεταγενεστέρως επανήλθεν εις την ορθοδοξίαν. Μετά το σύνταγμα όμως εκηρύχθη σχισματικόν» [Εκκλησιαστική Αλήθεια 1909].

Παπαδιά Φλωρίνης, 73 άτομα (55 άρρενες και 18 θήλεις) [Απαρίθμηση 1913].

Παπαδιά Φλωρίνης, αποτέλεσε οικισμό της κοινότητας Σέτινας [ΦΕΚ 259 / 21.12. 1918].

Παπαδιά Φλωρίνης, 98 άτομα (44 άρρενες και 54 θήλεις) [Απογραφή 1920].

Παπαδιά Φλωρίνης, 135 άτομα (75 άρρενες και 60 θήλεις), εκ των οποίων πέντε ήταν πρόσφυγες πού ήρθαν μετά το 1922 (άρρενες). Ομοδημότες ήταν 111 και ετεροδημότες 24 [Απογραφή 1928].

Παππαδιά Φλωρίνης, 149 άτομα (73 άρρενες και 76 θήλεις) [Απογραφή 1940].

Μεταπολεμικά ο οικισμός ερήμωσε. Το 1981, απογράφηκαν εδώ 17 άτομα.

Εργασία του 5ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας, Χωριά- Οικισμοί του Ν. Φλώρινας που δεν κατοικούνται, Φλώρινα Μάιος 2000.