Ο καιρός της Φλώρινας

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

ΠΟΛΕΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΕΣ ΕΡΓΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΣΗΣ

Αυτά τα ήθη τα οποία αναφέρει ο Πλούταρχος βρήκε ο Μέγας
Αλέξανδρος, έτσι παρενέβη και αυτά εδίδαξε. Όσον αφορά στις πάνω από εβδομήντα πόλεις τις οποίες αναφέρει ο Πλούταρχος ότι έκτισε ο Μέγας Αλέξανδρος, ως στοιχείο πολιτισμού βεβαίως, αλλά και ειρηνικής συνύπαρξης και συναδέλφωσης, αξίζει να αναφέρουμε μερικές από αυτές τις πόλεις οι οποίες έφεραν και το όνομά του:

1. Αλεξάνδρεια η εν Αιγύπτω.
Κτίστηκε το 332/1 π.Χ. από τον αρχιτέκτονα μηχανικό Δεινοκράτη, κατά το Ιπποδάμειο σύστημα, στο μεταξύ της λίμνης Μαρεώτιδος και της νήσου Φάρου σχηματιζομένου διπλού λιμένος. Ο Αρριανός αναφέρει σχετικά. ‘’Ελθών δε ες Κάνωβον και κατά την λίμνην την
Μαρίαν περιπλεύσας αποβαίνει όπου νυν Αλεξάνδρεια πόλις ώκισται,
Αλεξάνδρου επώνυμος. Και έδοξεν αυτώ ο χώρος κάλλιστος κτίσαι εν αυτώ πόλιν και γενέσθαι αν ευδαίμονα την πόλιν. Πόθος ουν λαμβάνει αυτόν του έργου, και αυτός τα σημεία τη πόλει έθηκεν,…. και το τείχος η περιβεβλήσθαι’’. (Αλεξ, Ανάβ., Γ΄1.5). Η πόλη έγινε διάσημη για τους μαθηματικούς της και τους φιλοσόφους της. Κόσμημά της κατέστη η περίφημη Βιβλιοθήκη της.
Γνώρισε κολοσσιαία ανάπτυξη, κατέστη κέντρο του παγκοσμίου εμπορίου και κατοικούσαν σ΄ αυτή όλα τα γένη των ανθρώπων. H Αλεξάνδρεια αυτή από τους Ρωμαίους αποκλήθηκε Σεβαστή, Ιουλία, Κλαυδία, Δομιτιανή και Αλεξυντηρία, ενώ ο Ναπολέων την απεκάλεσε το μεγαλούργημα του Αλεξάνδρου. Ο Ναπολέων στα απομνημονεύματά του αναφέρει ότι ο Αλέξανδρος εδοξάσθη πολύ περισσότερο με την κτίση της Αλεξανδρείας (της Αιγύπτου) παρά με τις λαμπρότατες νίκες του, και ότι η πόλη αυτή επρόκειτο να αποβεί πρωτεύουσα της υφηλίου. ‘’Alexandre s’ est plus illustré en fondant Alexandrie, et en meditant d’ y transporter le siège de son empire, que par
ses plus éclatantes victoires· cette ville devait être la capitale du monde’’, ενώ ο J. Denis αναφέρει ότι λόγω της Αλεξανδρείας η Ελλάδα δεν πέθανε, αλλά ότι το πνεύμα της ζει στην Αλεξάνδρεια: ‘’La Grèce peut mourir. Son esprit vità Alexandrie. Il n’ appartient plus à la Grèce seule, il appartient au monde’’..

2. Αλεξάνδρεια η εν Αραχωσία (η σημερινή πόλη Κανδαχάρ στο
Αφγανιστάν). Ιδρύθηκε το 330 π.Χ. μετά τη πλήρη κατάκτηση της Αραχωσίας.

3. Αλεξάνδρεια μητρόπολις Αραχωσίας. Ιδρύθηκε το 330 π.Χ. στο
ανατολικό άκρο της Αραχωσίας. Για την Αλεξάνδρεια αυτήν ο Ισίδωρος ο Σαρακηνός αναφέρει. ‘’Είτα Αλεξανδρόπολις, μητρόπολις Αραχωσίας. Έστι δε Ελληνίς, και παραρρεί αυτήν ποταμός Αραχωτός’’.

4. Αλεξάνδρεια η Αρ(ε)ία. Ιδρύθηκε το 330 π.Χ. μετά την πλήρη κατάκτηση της Αρίας, στη θέση της σημερινής πόλης Χεράτ του Αφγανιστάν. Ο Στέφανος ο Βυζάντιος λέγει γι΄ αυτήν ότι ήταν, ‘’η εβδόμη εν Αρίοις έθνει Παρθυαίων, κατά την Ινδικήν’’. Αναφέρεται από τον Στράβωνα, τον Αμμιανό και τον Πλίνιο, ο οποίος την ονομάζει ‘’Alexandriam Arion, quam is rex condidi’’.

5. Αλεξάνδρεια η εν Ασσυρία. Ιδρύθηκε το 331 π.Χ. μετά τη νίκη του
Μεγάλου Αλεξάνδρου επί του Δαρείου. Αναφέρεται από τον Πλίνιο (6,13) ότι ιδρύθηκε στο πεδίο της μάχης των Γαυγαμήλων, πλησίον της Ασσυριακής πόλεως των Αρβήλων, όθεν ονομάζεται και Αλεξάνδρεια η εν Αρβηλίτιδι.

6. Αλεξάνδρεια η εν Βακτριανή (ή Αλεξάνδρεια κατά Βάκτρα, όπως την
αποκαλεί ο Στέφανος ο Βυζάντιος). Ιδρύθηκε το 329/8 π.Χ. Την ύπαρξή της βεβαιώνει και ο Πλίνιος. Πιθανόν να πρόκειται για την Άορνο της Βακτριανής.

7. Αλεξάνδρεια η εν Παροπαμισάδαις. Ιδρύθηκε το 329/8 π.Χ. Έκειτο
μεταξύ Αριανής, Βακτριανής και Ινδικής στην δυτική πλευρά του
Παροπαμίσου όρους (Καυκάσου). Ο Αρριανός αναφέρει περί αυτής. ‘’Προς Καύκασον ήγεν, ίνα και πόλιν έκτισε και ωνόμασεν Αλεξάνδρειαν’’. ‘’Yπερβαλών δε τον Καύκασον εν δέκα ημέραις αφίκετο ες Αλεξάνδρειαν πόλιν, την κτισθείσαν εν Παραπαμισάδαις, ότε το πρώτον επί Βάκτρων εστέλλετο’’. (Αλεξ. Ανάβ., Δ΄22.4). Ο Αρριανός αναφέρει αμέσως μετά. ‘’Προσκατοικίσας δε και άλλους των περιοίκων τε και όσοι των στρατιωτών απόμαχοι ήσαν ες την Αλεξάνδρειαν Νικάνορα μεν, ένα των εταίρων, την πόλιν αυτήν κοσμείν εκέλευσε˙…’’. (Αλεξ. Ανάβ., Δ΄22.5). Ο Διόδωρος αναφέρει ότι στην χώρα των Παροπαμισαδών ο Μέγας Αλέξανδρος έκτισε και άλλες Αλεξάνδρειες, άποψη την οποία επιβεβαιώνει και ο Πλίνιος.

8. Αλεξάνδρεια η εν Βαβυλωνία. Ιδρύθηκε το 324 π.Χ. κατά την εξερεύνησητου ποταμού Ευφράτη. Ο Αρριανός αναφέρει γι΄ αυτήν. ‘’Τούτων ένεκα επί τε τον Παλλακόπαν έπλευσε και κατ΄ αυτόν καταπλεί ες τας λίμνας ως επί την Αράβων γην. ‘Ενθα χώρόν τινα εν καλώ ιδών, πόλιν εξωκοδόμησέ τε και ετείχισε, και εν ταύτη κατώκισε των Ελλήνων τινάς των μισθοφόρων, όσοι τε εκόντες και όσοι υπό γήρως, ή κατά πήρωσιν απόλεμοι ήσαν’’. (Αλεξ. Ανάβ., Ζ΄ 21.7).

9. Αλεξάνδρεια η εν Σουσιανή. Ιδρύθηκε το 324 π.Χ. στον Περσικό κόλπο κοντά στις εκβολές του Τίγρητος. Η πόλη αναφέρεται από τον Πλίνιο. Ο Αντίοχος Ε΄, στα ερείπιά της έκτισε πόλη που την ονόμασε Αντιόχεια. Ο Πλίνιος (6, 27,31) αναφέρει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος έκτισε και πολίχνη με το όνομα Πέλλα, η οποία αποδόθηκε αποκλειστικά σε Μακεδόνες.

10. Αλεξάνδρεια η παρά τον Ιαξάρτην (Τάναϊν). Ιδρύθηκε το 329 π.Χ. κατά την πρώτη εισβολή του Αλεξάνδρου στη Σογδιανή. Από τον Πτολεμαίο αποκαλείται Αλεξάνδρεια η εσχάτη. Ο Αρριανός αναφέρει για την πόλη αυτή: ’’Αυτός δε προς τω Τανάϊδι ποταμώ επενόει πόλιν οικίσαι, και ταύτην εαυτού επώνυμον’’. (Αλεξ. Ανάβ., Δ΄ 1.3). Ο Αρριανός επίσης αναφέρει. ‘’Αυτός δε την πόλιν ην επενόει τειχίσας εν ημέραις είκοσι και ξυνοικίσας ες αυτήν των τε Ελλήνων μισθοφόρων και όστις των προσοικούντων βαρβάρων εθελοντής μετέσχε της ξυνοικήσεως και τινας και των εκ του στρατοπέδου Μακεδόνων, όσοι απόμαχοι ήδη ήσαν,…’’. (Αλεξ. Ανάβ., Δ΄ 4.1). Ο Πλίνιος την ονομάζει Alexandria eschata in ultimis Sogdianorum finibus. (6.16).

11. Αλεξάνδρεια η εν Μακαρήνη. Ιδρύθηκε το 329/8 π.Χ. στα βορειοδυτικά όρια της χώρας. Έκειτο στη Σογδιανή και την διέρρεε ο ποταμός Ιαξάρτης.

12. Αλεξάνδρεια η επί του Μάργου ποταμού, ο οποίος διέρρεε την
Μαργιανή χώρα. Έκειτο μεταξύ των ποταμών Ώξου και Ώχου. Αναφέρεται από τον Πλίνιο. Ιδρύθηκε το 328 π.Χ. Η πόλη καταστραφείσα αργότερα από τους βαρβάρους, οικοδομήθηκε από τον Αντίοχο Α΄ του Σελεύκου, ο οποίος τη μετονόμασε σε Αντιόχεια.

13. Αλεξάνδρεια η Ωξιανή. Ιδρύθηκε στη Σογδιανή το 328 π.Χ. Αναφέρεται από τον Πτολεμαίο.

14. Αλεξάνδρεια η Καρική. Αναφέρεται από το Στέφανο το Βυζάντιο ως, ‘’την προς τω Λάτμω της Καρίας, εν η Αδώνιον ην έχον Πραξιτέλους Αφροδίτην’’. Ο Στέφανος ο Βυζάντιος την αναφέρει δέκατη, στις δεκαοκτώ
(18) Αλεξάνδρειες που αναφέρει και είναι ο μόνος ο οποίος την αναφέρει.

15. Αλεξάνδρεια παρά τοις Αραχώτοις. Πρόκειται για διαφορετική πόλη από την Αλεξάνδρεια την παρά τον Αραχωτό ποταμό. Ο Στέφανος ο Βυζάντιος την αναφέρει ως όμορον της Ινδικής. Συνεπώς έκειτο προς το μέρος της Αραχωσίας, το οποίο από τους αρχαίους ονομαζόταν Ινδία λευκή.

16. Αλεξάνδρεια η εν Κύπρω. Ιδρύθηκε προς τιμήν του Αλεξάνδρου από τον ηγεμόνα των Σόλων Πασικράτη ή τον υιόν του Νικοκλή, ο οποίος συνώδευσε τον Αλέξανδρο στην Ασία και ήταν ένας από τους τριηράρχους του στόλου του Ινδού. Η πόλη αναφέρεται από το Στέφανο το Βυζάντιο.

17. Αλεξάνδρεια η εν Ωρείταις. Ιδρύθηκε από τον Ηφαιστίωνα το 325 π.Χ. κατόπιν διαταγής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στη θέση της κώμης Ραμβακίας. Ο Αρριανός αναφέρει σχετικά: ‘’…Αφικόμενος δε ες κώμην ήπερ ην μεγίστη του έθνους των Ωρειτών, Ραμβακία εκαλείτο η κώμη, τον τε χώρον επήνεσε και εδόκει αν αυτώ πόλις ξυνοικισθείσα μεγάλη και ευδαίμων γενέσθαι. Ηφαιστίωνα μεν δη επί τούτοις υπελείπετο’’. (Αλεξ. Ανάβ., ΣΤ΄21.5). Αναφέρεται, επίσης, από τον Κούρτιο (9,10.8) και τον Διόδωρο (17,104.8).

18. Αλεξάνδρεια η εν Ινδώ. Έκειτο στη συμβολή των ποταμών Ακεσίνου και Ινδού. Ιδρύθηκε από τον Φίλιππο του Μαχάτα, τον οποίο ο Αλέξανδρος διόρισε σατράπη της χώρας αυτής. Ο Αρριανός αναφέρει σχετικά με αυτήν. ‘’Πόλιν τε ενταύθα κτίσαι εκέλευσεν (τον Φίλιππο) επ΄ αυτή τη ξυμβολή τοιν ποταμοίν, ελπίσας μεγάλην τε έσεσθαι και επιφανή ες ανθρώπους, και νεωσοίκους ποιηθήναι’’. (Αλεξ. Ανάβ., ΣΤ΄15.2).

19. Αλεξάνδρεια η εν Υδάσπη. Μετά τη νίκη του εναντίον του Πώρου στον ποταμό Υδάσπη, ο Αλέξανδρος έκτισε το 326 π.Χ. δύο πόλεις: την Νίκαια και την Βουκεφάλαν ή Βουκεφάλα Αλεξάνδρεια. Ο Αρριανός αναφέρει: ‘’Ίνα δε η μάχη ξυνέβη και ένθεν ορμηθείς επέρασε τον Υδάσπην ποταμόν πόλεις έκτισεν Αλέξανδρος. Και την μεν Νίκαιαν της νίκης της κατ΄ Ινδών επώνυμον ωνόμασε, την δε Βουκεφάλαν ες του ίππου του Βουκεφάλα την μνήμην, ος απέθανεν αυτού, ου βληθείς προς ουδενός, αλλ΄ υπό καμάτου τε και ηλικίας,…’’. (Αλεξ. Ανάβ., Ε΄19.4). Ο Αρριανός επίσης αναφέρει: ‘’…Και τον Ακεσίνην αυ διαβάς επί τον Υδάσπην ήκεν, ίνα και των πόλεων της τε Νικαίας και του Βουκεφάλα, όσα προς τον όμβρων πεπονηκότα ην, ξυν τη στρατιά
επεσκεύασε και τα άλλα τα κατά την χώραν εκόσμει’’. (Αλεξ. Ανάβ., Ε΄29.5).

20. Αλεξάνδρεια η εν Ακεσίνη. Ιδρύθηκε από τον Ηφαιστίωνα. Ο Αρριανός αναφέρει σχετικά: ‘’Διαβάς δε τον Υδραώτην, επί τον Ακεσίνην αυ επανήει οπίσω. Και ενταύθα καταλαμβάνει την πόλιν εξωκοδομημένην ήντινα Ηφαιστίων αυτώ εκτειχίσαι ετάχθη˙ και ες ταύτην ξυνοικίσας των τε προσχώρων όσοι εθελονταί κατωκίζοντο και των μισθοφόρων ό, τι περ απόμαχον, αυτός τα επί τω κατάπλω παρεσκευάζετο τω ες την μεγάλην θάλασσαν’’. (Αλεξ. Ανάβ., Ε΄ 29.2 και 3).

21. Αλεξάνδρεια η εν Καρμανία. Αναφέρεται από τον Πλίνιο. Πιθανότατα ιδρύθηκε το 324 π.Χ. μετά 0^την επιστροφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου από την Ινδία.

22. Αλεξάνδρεια κατά Ισσόν. Έκειτο στο μυχό του κόλπου της Ισσού.
Αναφέρεται από τον Στράβωνα.

23. Αλεξάνδρεια η εν Σόγδοις. Πρόκειται για πόλη την οποία έκτισε ο
Αλέξανδρος το 325 π.Χ. στη χώρα των Σόγδων κατά την πλεύση του Ινδού ποταμού. Ο Αρριανός αναφέρει σχετικά με αυτήν: ‘’Ένθα δη διαβιβάσας Κρατερόν τε και της στρατιάς την πολλήν και τους ελέφαντες επ΄ αριστερά του Ινδού ποταμού,...αυτός κατέπλει ες των Σόγδων το βασίλειον. Και ενταύθα πόλιν τε ετείχιζεν άλλην και νεωσοίκους εποίει άλλους και τα πλοία αυτώ τα πεπονηκότα επεσκευάσθη’’. (Αλεξ. Ανάβ., ΣΤ΄15.4).

24. Αλεξάνδρεια η επί Θράκης. Αναφέρεται από τον Πλούταρχο. Ιδρύθηκε το 339 π.Χ. κατά την εκστρατεία του δεκαεπταετούς τότε Αλεξάνδρου κατά των αποστατησάντων Μαίδων τους οποίους νίκησε. Ο Στέφανος ο Βυζάντιος, ο οποίος στη λέξη Αλεξάνδρειαι αναγράφει οκτακαίδεκα πόλεις, δεκαοκτώ πόλεις, γράφει γι΄ αυτήν: ’’Τρίτη Θράκης προς τη Μακεδονία, ην έκτισε προ της μεγάλης Αλεξανδρείας επτακαίδεκα ων ετών’’. Πρώτη θεωρεί την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, κατόπιν την εν Τροία Αλεξάνδρεια και τρίτη την εν Θράκη.
Θα επανέλθουμε επ΄ ολίγον και θα αναφέρουμε ορισμένα στοιχεία
σχετικά με το επίπεδο και τον πολιτισμό των λαών της Ευρώπης, της Ασίας και των Ελλήνων, όπως τα αναφέρει ο μέγας Έλληνας Μακεδών φιλόσοφος Αριστοτέλης: ‘’Τα μεν εν τοις ψυχροίς τόποις έθνη και περί την Ευρώπην, χυμού μεν εστι πλήρη, διανοίας δε ενδεέστερα και τέχνης, διόπερ, ελεύθερα μεν διατελεί μάλλον, απολίτευτα δε, των πλησίον άρχειν ου δυνάμενα. Τα δε περί την Ασίαν διανοητικά μεν και τεχνικά την ψυχήν άθυμα δε, διόπερ αρχόμενα και δουλεύοντα διατελεί. Το δε των Ελλήνων γένος ώσπερ μεσεύει κατά τους τόπους, ούτως αμφοίν μετέχει, και γαρ εύθυμον και διανοητικόν έστι,
διόπερ ελεύθερόν τε διατελεί, και βέλτιστα πολιτευόμενον, και δυνάμενον άρχειν πάντων μιάς τυγχάνον πολιτείας’’. (Πολιτεία, 7.6.1.) Ενώ το πνευματικό επίπεδο των άλλων λαών της Ευρώπης ήταν
χαμηλό, όπως και το επίπεδο της τέχνης τους και δεν ηδύναντο να άρχουν των πλησίον τους και οι λαοί της Ασίας εξουσιάζονταν και ήταν δούλοι άλλων και χωρίς διανόηση, εμείς οι Έλληνες ασχολούμασταν με τη φιλοσοφία, με την πρόοδο της γνώσης, τη ρητορική, με τον κόσμο των νοητών και των αισθητών και τη σχέση τους με την ψυχή, τα μαθηματικά, το Πυθαγόρειο θεώρημα, το λόγο της περιφέρειας προς τη διάμετρο, τον τετραγωνισμό του κύκλου (κατασκευή τετραγώνου με εμβαδόν ίσο προς το εμβαδόν δοθέντος κύκλου), το διπλασιασμό του κύβου (κατασκευή κύβου με όγκο διπλάσιο από τον όγκο δοθέντος κύβου), την τριχοτόμηση της γωνίας (το χωρισμό δοθείσης γωνίας
σε τρία ίσα μέρη), τη φυσική, την αστρονομία, τη διατύπωση του
ηλιοκεντρικού συστήματος των πλανητών από το Σάμιο Αρίσταρχο (ο άρχων των αρίστων), τη μέτρηση της περιμέτρου της γης από τον Ερατοσθένη, την Ιατρική, την κατασκευή του υπολογιστή των Αντικυθήρων, τη συστηματοποίηση της γνώσης. Δεν μπορώ φυσικά να απαριθμήσω όλες τις Επιστήμες, διότι το κείμενο θα εκφύγει του σκοπού του. Δεν υπάρχει όμως επιστήμη, με την οποία οι Έλληνες να μην ασχολήθηκαν και να μη την προήγαγαν. Είναι βέβαιο ότι σε σχέση με τους άλλους λαούς εμείς οι Έλληνες είχαμε βίο διανοητικώς ενεργότερο, είχαμε πνευματική υπεροχή και φρόνημα ελεύθερο και δραστήριο. Ο Διογένης ο Λαέρτιος αναφέρει ότι ακόμη και ο όρος φιλοσοφία είναι Ελληνικός και ότι η λέξη αυτή αρνήθηκε να διατυπωθεί ξενικά: ‘’Και ώδε μεν αφ΄ Ελλήνων ήρξε φιλοσοφία, ης και αυτό το όνομα την βάρβαρον απέστραπται προσηγορίαν’’. (Βίοι Φιλοσόφων, 4). Αυτό φαίνεται ότι σχετίζεται απολύτως με όσα λέει ο Πλάτων στον Κρατύλο, ότι δηλαδή εκείνος που γνωρίζει τα πράγματα, θέτει και τα ονόματα των πραγμάτων. Επίσης ο Ηρακλείδης λέει ότι ο πρώτος ο οποίος χρησιμοποίησε τον όρο φιλοσοφία και ονόμασε τον εαυτόν του φιλόσοφο ήταν ο Πυθαγόρας: ‘’Φιλοσοφίαν δε πρώτος ωνόμασε Πυθαγόρας, και εαυτόν φιλόσοφον, εν Σικυώνι διαλεγόμενος Λέοντι τω Σικυωνίων τυράννω ή Φλιασίων, καθά φησίν
Ηρακλείδης…’’. (Βίοι Φιλοσόφων, 12). Η ίδια διάκριση των Ελλήνων με τους άλλους λαούς και με τον αυτό όρο, γίνεται και από τον Ευαγγελιστή Λουκά. Στην προς Ρωμαίους επιστολήν του ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει: ‘’Έλλησί τε και βαρβάροις, σοφοίς τε
και ανοήτοις οφειλέτης ειμί’’. (Α΄ στ. 14). ‘’Και στους Έλληνες και στους βαρβάρους και στους σοφούς και στους αμαθείς είμαι οφειλέτης, (οφείλω να τους κηρύξω το Ευαγγέλιο)’’. Επίσης, ο Ευαγγελιστής Λουκάς στις Πράξεις των Αποστόλων αναφέρει: ‘’Ως δε είδον οι βάρβαροι κρεμάμενον το θηρίον εκ της χειρός αυτού, έλεγον προς αλλήλους’’. (ΚΗ΄, στ. 4). Ομοίως, ο Ευαγγελιστής Λουκάς
αναφέρει: ‘’Και διασωθέντες τότε επέγνωσαν ότι Μελίτη η νήσος καλείται. Οι δε βάρβαροι παρείχον ου την τυχούσαν φιλανθρωπίαν ημίν’’. (ΚΗ΄ στ. 2). Η νήσος Μελίτη είναι η νήσος Μάλτα. Μελίτη ελέγετο, επίσης, και η νήσος Σαμοθράκη όπως αναφέρει ο Στράβων: ‘’Και Μελίτην πρότερον την Σαμοθράκην καλείσθαι και πλουσίαν δε είναι’’. Συνεπώς ο χαρακτηρισμός βάρβαροι με την έννοια του μη ελεύθερου, του μη ευνομούμενου, το μη πολιτισμένου, μάλλον μπορεί να δικαιολογηθεί. Ο Μέγας Αλέξανδρος ξέφυγε και από όλα τα έως τότε δεδομένα και πρότυπα, τα ξεπέρασε και ως πρωταρχικό στοιχείο του ανθρώπου θεωρούσε την αρετή. Ο Πλούταρχος αναφερόμενος στην αρετή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και στο τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε τους ανθρώπους, αναφέρει τα λεχθέντα από το Μέγα Αλέξανδρο, ότι δηλαδή χαρακτηριστικό στοιχείο του Έλληνα είναι η αρετή και του βαρβάρου η κακία, και ότι κάλεσε τους ανθρώπους να θεωρούν συγγενείς τους ενάρετους και ξένους τους πονηρούς: ‘’Πατρίδα μεν την οικουμένην προσέταξεν ηγείσθαι πάντας,
ακρόπολιν δε και φρουράν το στρατόπεδον, συγγενείς δε τους αγαθούς, αλλοφύλους δε τους πονηρούς˙ το δ΄ Ελληνικόν και βαρβαρικόν μη χλαμύδι μηδέ πέλτη μηδ΄ ακινάκη μηδέ κάνδυι διορίζειν, αλλ΄ το μεν Ελληνικόν αρετή το δε βαρβαρικόν κακία τεκμαίρεσθαι, κοινάς δ΄ εσθήτας ηγείσθαι και τραπέζας και γάμους και διαίτας, δι΄ αίματος και τέκνων ανακεραννυμένους’’.
(Περί της Αλεξάνδρου Τύχης ή Αρετής, 6). ‘’Και πρόσταξε όλους να θεωρούν πατρίδα τους την οικουμένη, και ακρόπολη και φρούριο το στρατόπεδο, και διέταξε συγγενείς να θεωρούν τους καλούς και εχθρούς τους πονηρούς, και ακόμη να ξεχωρίζουν τους Έλληνες από τους βαρβάρους, όχι από τη χλαμύδα και την πέλτη (μικρή ελαφρά ασπίδα) και τον ακινάκη και την κάνδυ, αλλά να τεκμαίρουν τον Έλληνα από την αρετή και το βάρβαρο από την κακία. Και καθόρισε να μην υπάρχει διάκριση στην ενδυμασία, στα τραπέζια στους γάμους και στη δίαιτα, αφού αναμιγνύονταν με τους δεσμούς του αίματος και
των τέκνων’’. Εκατό χρόνια μετά το Μέγα Αλέξανδρο, ο Ερατοσθένης υποστήριξε ότι είναι άδικο να διαιρούνται οι άνθρωποι σε Έλληνες και βαρβάρους˙ το δίκαιο είναι να διακρίνονται με κριτήριο την αρετή ή την κακία. Οι Βαρδαρίτες τι προσέφεραν στον πολιτισμό και στην ανθρωπότητα και ποια αρετή επιδεικνύουν; Είναι λυπηρό να θέλουν να μπουν στην κοινωνία των εθνών με το κλεμμένο όνομα Μακεδονία και σφετεριζόμενοι την ιστορία της. Δεν έχουν κανένα επιχείρημα, κανένα λόγο να φέρονται έτσι απέναντι στην Ελλάδα. Όμως, το όνομα Μακεδονία δεν τους το χαρίζουμε και δεν ανεχόμαστε να μάς το υφαρπάζουν και να το σφετερίζονται. Το συμπέρασμα το οποίο προκύπτει και από τα ανωτέρω είναι: Οι Μακεδόνες είναι μόνο Έλληνες. Οι Βαρδαρίτες δεν είναι Μακεδόνες.

ΔΟΓΑΣ Ι. ΜΗΝΑΣ


ΔΟΓΑΣ Ι. ΜΗΝΑΣ
(http://www.panmacedonian.info/ESTIN%20OUN%20ELLAS%20KAI%20H%20MAKEDONIA.pdf)

Δεν υπάρχουν σχόλια: